Байқасаңыздар, уақыт зымырап тез өтіп жатырған сияқты. Бала кезімде есімде, мектеп тіпті бітпей кететін сияқты көрінетін. «Қашан мектепті бітіреміз?» деп аңсап жүретінбіз. Бүгін әдетте 25-ші мамыр мектеп оқушыларының соңғы қоңырау болатын күні. Сондықтан мектеп түлектерін осы қымбатты мерекелерімен құттықтап қояйықшы.
Уақыт демекші, шынымен де уақыт тез өтіп жатыр. Исаның екінші рет келуіне уақыт өте аз қалды. «Оның келу уақыт алыс емес, таяп қалды» десек болады. Жақында қызым маған «папа, кеше ғана бірінші сыныпқа барған сияқты едім, бүгін міне үшінші сыныпты бітіріп жатырмын» дейді. Шынымен балалар үшін де уақыт жылдам өтіп жатырған сияқты.
Бүгінгі уағыздың тақырыбы өте қысқа сөз, «Күту» деп аталады. Осы сөзді бала кезімнен жек көремін. Себебі, елестетіңіз, әдетте кішкентай кезімде үйімізге қонақтар көп келетін. Анам дастарханды жайып, шыр-пыр болып жүгіріп жүреді. Біз жемеген, тіпті көрмеген тағамдарды жайып тастаған. Мен оның қасында бала ретінде қуанып, жүгіріп жүремін. Анам маған, «балам, дастарханнан алып жеме, қонақтарды күт» дейді. Мен оған, «ана, олар нешеде келуге тиіс?» деп сағатқа қайта-қайта қарап қоямын. Бір кезде шыдай алмай анам теріс қарап тұрған кезде, үстелдің астына кіріп алып, ақырындап қолымды созып білдірмей алып жейтінмін. Сөйтіп, Құдайдың алдында көп күнә жасадым.
Мен көп жағдайда әзілдегенді жақсы көремін, өйткені біздің Құдайымыз Тірі. Әрине, Ол біздің әзілімізді ұнатады. Бірақ бүгінгі тақырып өте ауыр және салмақты. Бүгін күлудің орнына көп жылайтын шығармыз. Себебі осы уағызға дайындалып отырған кезімде, жүрегім қан жылап отырды. Адамдар үшін Жаратқанның жүрегі қатты ауырады.
Тақырыбы: «Мейірім соттаудан үстем»
Құдай сізді ерекше сүйеді. Бұл шынымен солай, бұл жәй сөз емес. Егер сізге біреу: «Басқа қалада тұратын бір кісі сізді сүйеді екен» десе сенбеуіңіз мүмкін. Бірақ Иса сізді өте жақсы көреді. Сіз Оны сүйесіз бе? Бүгінгі уағыздың тақырыбы да осыған байланысты. Тақырыбы, «Мейірім соттаудан үстем» деп аталады.
Мен бүгін өткенде айтқан уағызымды жалғастырғым келеді. Сондықтан, сіздерден сұрағым келеді; «қандай тақырыпта айтқан болатынмын, естеріңізде ма?». Құдайға шүкір, білесіздер, әрине, «Қиямет қайым немесе соңғы дәуір» туралы болды. Реттілігін естеріңізге салғым келеді; «бірінші рақымдылық уақыты, содан кейін қауымның көкке көтерілетін кезі, және жердегі қиын-қыстау уақыты, Исаның екінші рет келуі, мыңжылдық Патшалық, сосын ақтық сот», деп айтқанмын. Сол кезде сіздерді сенімде нық тұрып, сергектікке шақырған болатынмын.
Мен сіздерге бір сұрақ қойғым келеді. Жалпы, сіздер Құдайға қаншалықты ризашылық білдіресіздер? Мүмкін күнде, немесе аптасына бір рет, «егер күнде ризашылық білдіретін болсаңыздар, қолдарыңызды көтеріңіздер».
Мен бүгін өз халқымды жігерлендіргім келіп тұр. Өйткені Құдай маған былай деп анық айтты «Менің халқыма жігер керек»Сондықтан мына бүгінгі сөз сіздерге арналған. Уағызымның тақырыбы өте қызық яғни бір адам туралы. Оның Көне Өсиетте ерекше аты бар немесе «жылауық пайғамбар» деп атайды. Ол адамның аты-Еремия. Өте ерекше адам болды. Сондықтан сіз мына нәрселерге көңіл аударыңыз; оның өміріне, сөзіне, ісіне. Бізге көп ұқсас жерлері бар. Ең бірінші ол Жаратушы Иеден шақырылған адам. «Еремия» деген аттың мағынасы «Тәңір шақырған немесе Тәңір майлаған» дегенді білдіреді. Киелі кітапта «бізді Құдай әуелі баста таңдап алған» делінген. Сондықтан біз осыны қабылдауымыз керек.
Байқасаңыздар, уақыт зымырап тез өтіп жатырған сияқты. Бала кезімде есімде, мектеп тіпті бітпей кететін сияқты көрінетін. «Қашан мектепті бітіреміз?» деп аңсап жүретінбіз. Бүгін әдетте 25-ші мамыр мектеп оқушыларының соңғы қоңырау болатын күні. Сондықтан мектеп түлектерін осы қымбатты мерекелерімен құттықтап қояйықшы.
Уақыт демекші, шынымен де уақыт тез өтіп жатыр. Исаның екінші рет келуіне уақыт өте аз қалды. «Оның келу уақыт алыс емес, таяп қалды» десек болады. Жақында қызым маған «папа, кеше ғана бірінші сыныпқа барған сияқты едім, бүгін міне үшінші сыныпты бітіріп жатырмын» дейді. Шынымен балалар үшін де уақыт жылдам өтіп жатырған сияқты.
Бүгінгі уағыздың тақырыбы өте қысқа сөз, «Күту» деп аталады. Осы сөзді бала кезімнен жек көремін. Себебі, елестетіңіз, әдетте кішкентай кезімде үйімізге қонақтар көп келетін. Анам дастарханды жайып, шыр-пыр болып жүгіріп жүреді. Біз жемеген, тіпті көрмеген тағамдарды жайып тастаған. Мен оның қасында бала ретінде қуанып, жүгіріп жүремін. Анам маған, «балам, дастарханнан алып жеме, қонақтарды күт» дейді. Мен оған, «ана, олар нешеде келуге тиіс?» деп сағатқа қайта-қайта қарап қоямын. Бір кезде шыдай алмай анам теріс қарап тұрған кезде, үстелдің астына кіріп алып, ақырындап қолымды созып білдірмей алып жейтінмін. Сөйтіп, Құдайдың алдында көп күнә жасадым.
Мен көп жағдайда әзілдегенді жақсы көремін, өйткені біздің Құдайымыз Тірі. Әрине, Ол біздің әзілімізді ұнатады. Бірақ бүгінгі тақырып өте ауыр және салмақты. Бүгін күлудің орнына көп жылайтын шығармыз. Себебі осы уағызға дайындалып отырған кезімде, жүрегім қан жылап отырды. Адамдар үшін Жаратқанның жүрегі қатты ауырады.
Тақырыбы: «Мейірім соттаудан үстем»
Құдай сізді ерекше сүйеді. Бұл шынымен солай, бұл жәй сөз емес. Егер сізге біреу: «Басқа қалада тұратын бір кісі сізді сүйеді екен» десе сенбеуіңіз мүмкін. Бірақ Иса сізді өте жақсы көреді. Сіз Оны сүйесіз бе? Бүгінгі уағыздың тақырыбы да осыған байланысты. Тақырыбы, «Мейірім соттаудан үстем» деп аталады.
